Latin[]
Alternative forms[]
- mathēmaticē
Etymology[]
From mathēmaticus (“‘mathematical’”), from Ancient Greek μαθηματικός (mathēmatikos), “‘fond of learning’”), from μάθημα (mathēma), “‘knowledge, learning’”).
Noun[]
mathēmatica (genitive mathēmaticae); f, first declension
- mathematics
- astrology
Inflection[]
Number | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | mathēmatica | mathēmaticae |
genitive | mathēmaticae | mathēmaticārum |
dative | mathēmaticae | mathēmaticīs |
accusative | mathēmaticam | mathēmaticās |
ablative | mathēmaticā | mathēmaticīs |
vocative | mathēmatica | mathēmaticae |
Descendants[]
|
|
de:mathematica es:mathematica fr:mathematica io:mathematica lo:mathematica la:mathematica lt:mathematica hu:mathematica nl:mathematica pl:mathematica